مجلسی در مجلّد چهل و یک از کتاب «بحار الانوار» چنین می نویسد:
«أبو الفتح الحفار بإسناده أن علیا -عليه السلام- – قال مازلت مظلوما مذ کنت! قیل له: عرفنا ظلمک فی کبرک، فما ظلمک فی صغرک؟! فذکر أن عقیلا کان به رمد، فکان لا یذرهما حتی یبدؤوا بی»![2]
یعنی: «ابو الفتح حفّار به اسناد خود آورده است که علی -عليه السلام- گفت: من تا عمر داشتم همواره مورد ستم قرار گرفته ام! گفته شد (ای امیر مؤمنان) ستمی را که در سنین بزرگی بر تو رفته است شناخته ایم ولی ظلمی که در کودکی بر تو شد چیست؟ پاسخ داد: عقیل (برادر بزرگترم) درد چشم داشت و هیچ گاه بر دو چشمش دارو نمی ریختند مگر آنکه از من آغاز می کردند (برای راضی شدن او، نخست بر دیدگان من دارو می ریختند!»).
بایدگفت که سازندة این خبر، بسیار ناشی بوده است زیرا عقیل مدّت بیست سال از علی -عليه السلام- بزرگتر بود! و هیچ گاه برای آنکه جوانی بیست ساله حاضر شود تا در چشمانش دارو بریزند، در دیدگان نوزادی شیرخوار دارو نمی ریزند. اینکار را اگر بکنند برای کودکان می کنند نه برای جوان عرب بيست ساله!
از اختلاف سنّ عقیل و علی -عليه السلام- در همان کتاب «بحار الأنوار» بدین صورت یاد شده است:
«أن مولانا أمیر المؤمنین -عليه السلام- کان أصغر ولد أبی طالب کان أصغر من جعفر بعشر سنین و جعفر أصغر من عقیل بعشر سنین و عقیل أصغر من طالب عشر سنین»[3].
یعنی : «همانا مولای ما امیر مؤمنان -عليه السلام- کوچکترین فرزندان ابو طالب بود. او از جعفر ده سال کوچکتر بود و جعفر از عقیل ده سال کوچک تر بود و عقیل از طالب ده سال کوچک تر بود». بنابراین، تفاوت سنّ عقیل و علی -عليه السلام- بیست سال بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر